Bu okulun bahçesindeki ağaçlarda saka, serçe, ispinoz, güvercin ve kumrular için asılı 20 kuş evi var

Okul bahçelerinin yanından geçerken dikkat kesilecek olursanız bu sıra, çocuk kahkahalarının çığlıklara ulanan coşkusunda, kuş sesleri gelecek kulağınıza. Bahar gelince bahçeyi paylaşmaya başladılar yine aralarında. Çocuklar yorulmak nedir bilmez oyunlarını sığdırmaya çalışırken kısa ders aralarına, süzülerek yaklaşıyorlar bu tatlı telaşa. Zil çalınca çocuklar derse, kuşlar ağaçlara…

Kuşları da çocukları da çok seven, bir arada olmalarını önemseyen, her ikisini de ‘gözlemleyen’ Çanakkale Şinasi ve Figen Bayraktar Ortaokulu‘nun rehber öğretmeni Gülşah Çırnaz, bir oyun önermiş bahçede süregelen bu dostluğa:

Var mısınız kuşlar için yuva yapmaya?

Kuşlar için yuva yapma fikri, geçen bahar çocuklarla birlikte okul bahçesinde kurdukları bostana ‘kurda, kuşa, aşa’ niyetiyle tohum ekerlerken gelmiş akıllarına. Okul yönetimi desteklemiş, Çanakkale Orman İşletme Müdürlüğü ile iletişime geçilmiş. Bahçedeki çam ve çınar ağaçlarını çok seven saka, serçe, ispinoz, florya, güvercin ve kumrular için 20 kuş evi, oradan temin edilmiş.

Seslerinde, hareketlerinde neşeli renkler taşıyan kuşların sadece ahşap rengi bir kuş evine girmesine ne çocuklar ne de öğretmenleri razı gelmiş. Her sınıfa bir kuş evi verilmiş. Çocuklar üzerilerine akrilik boyalarla rengarenk çiçekler, yapraklar, ağaçlar, kalpler, güneşler çizmiş.

Boyama işi bitince vernik çekilmiş. Okul bahçesinin etrafındaki demirlere ‘serilen’ kuş evleri bir hafta boyunca güneşte bekletilmiş. Nihayet kuruyunca ağaçlara asılma, sakinleriyle buluşma vakti gelmiş.

Gülşah Öğretmen, çocukların gün içinde sıkça karşılaştıkları kuşları fark etmelerini, onları daha yakından tanımalarını, seslerinden, tüylerinden hangi tür olduklarını bilmeyi öğrenmelerini istemiş. Kuş evlerini ağaçlara asma etkinliği, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesinden Ornitolog İbrahim Uysal‘ın, “Kuş Gözlemciliği ve Çanakkale’nin Kuşları” konulu semineriyle birleşmiş.

Kuş gözlemciliği doğalarında var

Beşinci sınıflardan altmış beş çocuğun katıldığı seminerde ve sonrasında yapılan kuş gözleminde olanı biteni, izlenimlerini Gülşah Çırnaz anlatıyor: “400 mm objektif, fotoğraf makinesi, dürbünler, tripotlar, kuş gözlem kitapları… Görünce çok heyecanlandılar, hepsini kullanmak istediler. İbrahim Hoca onları bilgilendirdi. Ayşe Çınar Küçüksöylemez de kuş evlerinin temini için çok yardımcı oldu. Çocuklar o kadar çok şey biliyorlarmış ki, bu kadarını tahmin etmiyordum. Özellikle köyde gördükleri kuşların isimlerinden, ne zaman geldiklerinden, yuva yaptıklarından bahsettiler.”

“İbrahim Hoca onlara çektiği fotoğrafları gösterdi, şaşırdılar. Kuş gözlemcisi ve fotoğrafçısı Necla Çetin de bize katılarak deneyimlerini anlattı. Çok sevdiler, heyecanlandılar. Kuş gözlemciliği diye bir şey olduğunu bilmiyorlardı. Çocuklar artık daha dikkat edeceklerini söylediler. İbrahim Hoca da algılarının daha açık olacağını belirtti. Öyle de oldu. Sürekli yanıma gelip, ‘İspinoz gördüm, bu florya mıydı, bizim yuvamızda yumurta var sanki öğretmenim’ diyorlar. Çocukların zaten doğal bir merak duygusu var. Bu tarz etkinlikler bunu besliyor ve onları mutlu ediyor.”

Kuş evleri Çanakkale Belediyesi ile Orman İşletme Müdürlüğü’nün desteğiyle, çocukların heyecanlı alkışları eşliğinde ağaç dallarına yerleşti. Okul bahçesinde hem bostan, hem de kuş evleri var şimdi.

Kuşlar ve çocuklar buluşmalı

Gülşah Çırnaz, tüm bunların çocukların doğayla bağını geliştirdiğini, çocukların okula ait ve sorumlu hissettiklerini, öğretmenleriyle farklı etkinlikler yapmanın onlara iyi geldiğini söylüyor ve etrafımızdaki ağaçların, onlara konacak kuşların, kuş evi boyanacak dallarının farkında olmayı hatırlatıyor:

“Kuşları, onların doğmasını, büyümesini, uçmayı öğrenmesini izlemek, doğanın dönüşümünü hissetmek mucizevi bir şey. Kuşların iletişimini, seslerini, hareketlerini, göçünü izlemek beni çok mutlu ediyor. Çocukların da bunu hissetmesi, öğrenmesi çok özel. Onların doğal gözlem yeteneği desteklenmeli. En fazla gözlem yapabilecekleri yer ormanlar, kırlar, bayırlar. Daha sık doğaya çıkmalı çocuklar, kamp yapmalılar, kuş sesleriyle uyanmalılar. Ailelere önerim, bu tarz etkinlikler yapsınlar. Anne, baba bir kuş evi temin edip evde çocuğuyla birlikte boyayıp ormanda bir ağaca asabilir. Eminim bu hem çocuğu hem aileyi mutlu eder. Bunlar hiç zor şeyler değil.”

( Bu yazı, 30.04.2017 tarihinde Yeşil Gazete’de yayınlanmıştır.)

Sinema ve Dansın buluştuğu festival: SinemaDansÇanakkale

Dansın ve sinemanın işbirliğinden doğan dans filmleri hakkında farkındalık yaratmak,  film üreten sanatçılar, dansçılar için yeni bir alan açmak,  dans filmlerine ilgi duyanları dünyadan güncel ve farklı yapımlarla buluşturmak için üç yıl önce Ankara’da başlayan SinemaDansAnkara Dans Filmleri Festivali, yolculuğuna Çanakkale’de devam ediyor. 3-5 Mart tarihleri arasında Çanakkale’de ilk kez düzenlenecek olan dans filmleri festivali, film gösterimleri,  film atölyesi, söyleşiler, dans fotoğrafları sergisi ve dans gösterileriyle dolu programıyla, dansın farklı hallerini şehre taşımaya hazırlanıyor.

Ankara Goethe Enstitüsü, Ares Film, Israil Büyükelçiliği, Cinedans, Tanzrauschen e.V. Wuppertal, Mahal Sanat, ve Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi işbirliği ile gerçekleşecek  SinemaDansÇanakkale – Dans Filmleri Festivali’nin açılışı,  3 Mart Cuma akşamı saat 19.30’da,  Mehmet Şafak Türkel’in yönettiği “Tutku: Meriç Sümen” adlı belgeselle yapılacak. Gösterime, baleyi tutku olarak tanımlayan ve baleyle hikayesi bu belgeselle beyaz perdeye taşınan dünyaca ünlü bale sanatçısı Meriç Sümen de onur konuğu olarak katılacak.

Festivalin ikinci günü, Tomer Heymann’ın yönettiği, İsrail modern dansının önde gelen isimlerinden dansçı ve koreograf Ohad Naharin’in hayatını ve geliştirdiği Gaga hareketini konu alan İsrail yapımı Mr. Gaga adlı belgesel gösterilecek.

Türkiye yapımı dans filmlerinin yanı sıra Amsterdam’da düzenlenen Cinedans Festivalinde gösterilmiş olan uluslararası dans filmleri ve Tanzrauschen Wuppertal Alman filmleri seçkisi ile İtalya Coorpi seçkisi de  Çanakkale  izleyicisi ile buluşacak.

Öğrenciler dans filmi çekecek

Festivalde ayrıca, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Radyo, Sinema ve Televizyon bölümü ve Oyunculuk bölümü öğrencileri ile dans filmi atölyesi yapılacak. Üç gün sürecek atölye çalışmasında, aynı zamanda festival yönetmeni olan Mehmet Şafak Türkel, sinemanın özel bir türü olarak kabul edilen dans filmleri üzerine bilgi ve deneyimini öğrencilere aktaracak. Çalışmanın sonunda bir dans filmi ortaya çıkacak ve öğrencilerin çektiği dans filmi, 5 Mart Pazar günü izleyicilerle paylaşılacak.

Festivalde gösterilecek Türkiye ve Kıbrıs yapımı dans filmleri, seyircilerin oylarıyla değerlendirilecek. Festival, seyircilerinin seçtiği en iyi filmin ödül töreni ve dans gösterisiyle sona erecek.

Mahal Sanat’ta yapılacak film gösterimleri herkesin katılımına açık ve ücretsiz. Festivale eşlik edecek Dans Fotoğrafları Sergisi, festival boyunca yine Mahal Sanat’ta gezilebilecek.  

“Dans filmleri festivalinin hareket etmesi heyecan verici”

Üç yıldır Ankara seyircisiyle buluşan dans filmleri festivalinin Çanakkale’ye gelmesine aracı olan dansçı Esra Yurttut, dans filmleri festivalinin kentle buluşmasını “Dans filmleri festivalinin yapılıyor olması ve Çanakkale’ye gelmesi, bu vesileyle dans filmlerinin taşınıyor olma ve yayılma potansiyelinin ortaya çıkması çok kıymetli.  Dans filmi atölyesine katılacak öğrencilerin bu alana yönelmesi, dans eden insanların projelerinde bu konuda da hayaller kurarak ilerlemesi ihtimalleri çok önemli ve mutluluk verici. Dansın ilham veren, dönüştüren etkisi, festival seyircisi için de çeşitli başlıklar açacaktır. Bu deneyimi ve etkilerini paylaşmayı heyecanla bekliyorum.“ diye değerlendirdi.

( Bu haber, 01.03.2017 tarihinde Yeşil Gazete ‘de , 03.03.2017 tarihinde BirGün Gazetesi ‘nde yayınlanmıştır. )

Kaz Dağları’nın Güzelköy’ünde çok güzel hareketler

Kaz Dağları’nın köyleri, altın madencilerine karşı tutuştukları elleri bırakmıyor.  Çanakkale‘nin Ayvacık ilçesinde, Kaz Dağları’nın eteklerinde Kısacık Altın Madeni projesiyle 750 bin ton cevher çıkarma planlarına karşı kenetlenen köylüler, mücadele halkasını bilgiyle, paylaşılan deneyimlerle, üretimle, dayanışmayla büyütüyor.

Projenin geçen kasım ayındaki ÇED toplantısında şirket yetkililerini tenekeleri, düdükleri ve pankartlarıyla karşılayarak Kaz Dağları’nı altın madencilerine kazdırmayacaklarını sloganlarla ilan edip toplantıyı yaptırmayan köylüler, özellikle kadınlar, maden tehdidini unutmuyor. Projenin etki alanına giren  Kısacık, Baharlar, Güzelköy, Akçin, Dağahmetçe ve Koşuburnu köyleriyle birlikte Kısacık Altın Madeni projesine karşı mücadeleyi başlatan Kaz Dağı Doğal ve Kültürel Varlıkları Koruma Derneği de konunun takibini sürdürüyor.

ÇED toplantısını yaptırmayan köylülerden “köylünün fendi madenciyi yendi pozu

Güzelköylüler der ki: “El birlik olursak madenciler gider”

İşletmeye geçmesi halinde Kaz Dağları’ndaki yaşamı bitirmesinden endişe duyulan projeden bölgede yaşayanları haberdar etmek için her fırsatta bilgilendirme stantlar açıldı, broşürler dağıtıldı. Şimdiye dek beş binden fazla imza toplandı. Derneğin köylerde yaptığı toplantılarda köylülere altın madeninin işlenişi, doğaya ve insan sağlığına zararları, Çanakkale’de altın madenine, termik santrallere direnen insanların, kadınların hikayeleri anlatıldı.

Tüm bunların yanı sıra, geçimini tarım ve hayvancılıkla sağlayan Güzelköy’de kadınların el emeği ürünlerini satışa sunabilmeleri için girişimler başladı. Derneğin kırsalda yaşayan halkın çevre mücadelesine aktif katılımını sağlamak amacıyla yürüttüğü “Kaz Dağlılar Doğasına Sahip Çıkıyor” projesi kapsamında düzenlediği seminerlerin gündeminde bu konu da vardı.

Güzelköy’de “aracısız doğal ürün ağları” adımları

Küçükkuyu’daki seminerin konuşmacılarından Buğday Derneği Yönetim Kurulu Üyesi Berkay Atik, bir yandan çevre mücadelesi yürütülürken, bir yandan bölgedeki köylülerin ekonomik kalkınmasına destek olunması gerektiğine dikkat çekti. Bu desteğin, köylülerin ürettikleri doğal, sağlıklı ürünlerin, güvenilir gıda arayanlara aracısız bir şekilde ulaştırılacağı “aracısız doğal ürün ağları” kurulması ile mümkün olabileceğini söyledi. Türkiye’deki ve dünyadaki “topluluk destekli tarım” ve “gıda toplulukları” hakkında bilgi veren Atik, Nusratlı Köyü Kültür ve Turizm Dayanışma Derneği’nin Güzelköy’e iyi bir örnek olabileceğini sözlerine ekledi.

Kadın emeği değiştirir değdiği yeri

Kaz Dağı Doğal ve Kültürel Varlıkları Koruma Derneği Başkanı Süheyla Doğan, Çanakkale Ayvacık’a bağlı Nusratlı köyünün kadınları ile birlikte 2005 yılında kurdukları NusratDer‘de ürettiklerini satışa sunan, satılanları kayıt tutmak ve sipariş almak için bilgisayar kullanmayı öğrenen, birlikte hareket edip karar veren kadınların güçlerini yeniden keşfettiklerini, onların değişiminin köyü de değiştirdiğini anlatarak, Nusratlı köyündeki modelin Güzelköy’e taşınmasının çevre mücadelesini ve kadın dayanışmasını büyüteceğine inandıklarını söyledi.

Süheyla Doğan ve Nusratlı köyü kadınları

Zeytin direnişçilerinden Kaz Dağları’na canlı bağlantı

“Kaz Dağlılar Doğasına Sahip Çıkıyor” projesi seminerlerinin ikinci ayağı Güzelköy’deydi. Güzelköylü kadınların toplanma üssü olan eski ilkokuldaki buluşmada, Soma’nın Yırca köyüne görüntülü bağlantı yapıldı. Yırca Köyü Muhtarı Mustafa Akın, zeytin nöbetinde, termik santral direnişinde sivil toplum kuruluşlarıyla dayanışmalarını, seslerinin sosyal medyada kulaktan kulağa yayılıp kocaman bir çığlık olmasını anlattı. Kesilen zeytin ağaçlarının acısıyla termik santrali köylerine yaptırmama zaferinin bir arada yaşandığı günlerde kadınların direnişinin en önünde olmasının önemine değinen Mustafa Akın, Güzelköy’e ümit verdi. Güzelköylü kadınlar da Yırca’ya, Kaz Dağlarını, sularını, topraklarını, geçmişlerini altın madencilerine karşı el ele ve en önde savunmaya devam edeceklerine söz verdi.

Çanakkale Barosundan da tam destek

Güzelköy buluşmasına Çanakkale’den katılan Çanakkale Barosu Çevre Komisyonu Başkanı Avukat Ali Furkan Oğuz, Çevresel Etki Değerlendirme Kararları ve ruhsatların iptali için 2007 yılından bu yana 47 dava açtıklarını ve bu davaların hepsini kazandıklarını, Kısacık Altın Madeni projesine karşı Kaz Dağları köylülerinin yanında olduklarını söyledi.

Kaz Dağları’nın Güzelköylü kadınları, altın madeni direnişinden üretime evrilen dayanışma hikayelerini kendi elleri ve sözleri ile yazıp anlattıkça, umutlu bir ses daha katılacak Yırca’dan Kaz Dağları’na, Cerattepe’den Alakır’a, Karabiga’ya dolaşan rüzgara.

https://yesilgazete.org/blog/2016/06/04/kaz-daglarinin-guzelkoyunde-cok-guzel-hareketler/

Kadınlar sokakta, kadınlar isyanda

8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü’nde Çanakkale‘nin sokakları mora, pembeye, sarıya, maviye boyandı. İsyan seslerine kadın kahkahaları karıştı.

Çanakkale Kadın Platformu‘nun çağrısını yaptığı yürüyüş için yüzlerce kadın ve LGBTİ bireyler pankartları, düdükleri, cadı şapkaları ve gökkuşağı bayraklarıyla Dr. Mümtaz Pirinçciler Meydanı’nda toplandı.

Meydanda kadın cinayetlerine, şiddete, ataerkil zihniyete, ayrımcılığa, baskıya, homofobiye karşı pankartlar dikkat çekerken, “Kadın, yaşam, özgürlük.”, “Jin, Jiyan, Azadi”, “Kadınlar artık susmayacaklar.”, “Öz savunma haktır”, “Kadınlar barış istiyor.”, “Geceleri de sokakları da meydanları da terk etmiyoruz.”, ” Erkek adalet değil, gerçek adalet istiyoruz.” sloganları atıldı.

Basın açıklamasında artarak devam eden kadın cinayetlerine, adalet sistemine, toplumsal cinsiyet eşitsizliğine,  kadınların yaşam haklarına ve tercihlerine müdahale eden söylemlere, bunlara karşı büyüyen kadın mücadelesine, hak taleplerine ve dayanışmaya dikkat çekildi.

Çanakkale Kadın Platformu’ndan Güleda Erensoy’un okuduğu açıklamada şu başlıklar öne çıktı:

“Eşitlik ve özgürlük talebimiz, adalet talebinin kendisidir. Kadınlar erkeklerle eşit ve özgür olmadıkça adalet eksiktir, adalet fikri yaralıdır.”

“2015’te 303, 2016’nın ocak ayında 36  kadın kardeşimiz öldürüldü. Birçoğunun katili her şeye rağmen tahrik, sevgi, iyi hal indirimleriyle adeta ödüllendirildi. Mahkemelerde “seviyordum”, “kıskandım” diyen, kravatını takan katillerin iyi halleri görüldü. 10 yılda %1400 artan kadın cinayetleri, bu ceza indirimlerinin ve bir türlü çıkmayan yasal düzenlemelerin sonucudur.”

“Biz kadınlar her türlü savaş ve şiddet ortamının birincil etkilenenleri olarak, savaşın ve şiddetin seçenek olarak hayatlarımıza ve çocuklarımıza dayatılmasına karşıyız.”

Basın açıklamasının ardından yürüyüş başladı. “Kadınlar yaşam, barış, özgürlük için yürüyor.”yazılı büyük pankartın arkasında, şarkılarla, alkışlarla, sloganlarla yürüyen kalabalık, Çanakkale Kordon’da renkli görüntüler oluşturdu.

Yürüyüş  Truva Atının önünde son bulurken, burada kurulan sahnede yerini alan Dina Etnik Ensemble müzik grubu, kadınları,  8 Mart için besteledikleri “Çık Sokaklara” adlı şarkıyla karşıladı.

İlk kez geçen yıl 8 Mart’ta sokakta şarkı söyleyen ve bir yıldan bu yana müziğiyle kadın mücadelesine ve dayanışmasına omuz veren Dina Etnik Ensemble, konsere gelen kadın erkek yüzlerce kişiyi, kendisine şiddet uygulayan, fuhuşa zorlayan kocasını öldürdükten sonra “Hep mi kadınlar ölecek?” diye soran Çilem Doğan‘ın, kadınlara 8 Mart için yazdığı mektupla selamladı.

Türkçe, Zazaca, Gürcüce, Azerice şarkılar söyleyen Dina Etnik Ensemble’ın kadın müzisyenlerine  dans ederek, şarkı aralarında slogan atarak eşlik eden kadınların halayıyla konser sona erdi.  Çanakkale’deki 8 Mart yürüyüşü, erkek şiddetine karşı kadın dayanışmasının ve birlikte ses yükselterek mücadele etmenin önemini bir kez daha hissettirerek güç verdi.

Bu haber Yeşil Gazete’de yayınlanmıştır.

https://yesilgazete.org/blog/2016/03/09/kadinlar-sokakta-kadinlar-isyanda/

Dina’dan kadınlara şarkılı çağrı: ” Çık sokaklara”

Kadın cinayetlerine, kadına şiddete, ataerkil zihniyetin biçtiği, kadını görmezden gelen rollere, ayrımcılığa, baskıya, tacize,  tüm bunların artarak devam etmesine karşı derdini müzikle anlatan, müziğin birleştirici ve iyileştirici gücünü kadın dayanışmasına katmak için Çanakkale’de bir araya gelen kadın müzisyenlerden oluşan Dina Etnik Ensemble, kadınlara 8 Mart hediyesi hazırladı.

İlk kez geçen yıl 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü‘nde enstrümanlarıyla sokağa çıkan ve bir yıldan bu yana seslerini çeşitli dayanışma ve direniş konserlerinde, kadınlarla buluştukları alanlarda yaptıkları müzikle çoğaltan Dina, tüm kadınları sokağa çağıran bir şarkı yaptı.

Dina Etnik Ensemble, soldan sağa Çiğdem Ergun Güvenç, Nazlı Ezgi Canbay, Dilan Özgün, Feryal Günal, Tuğçe Temir, Aslıgül Şahiner ve Bircan Katırcı

Çık Sokaklara

8 Martta kadınlarla meydanlara, sokaklara çıktıktan sonra Çanakkale‘de verecekleri konserin provalarını yine sokakta alan grup, “Çık Sokaklara” adlı bestelerini sosyal medya hesapları üzerinden paylaştı. “Ne çiçeğim ne de ‘bağyan’, kadınım ben ayan beyan” sözleriyle başlayan şarkı, ataerkil sisteme kafa tutuyor. Kadınlara  “Al sazı eline, bağıra çağıra çık sokaklara” dedikten sonra,  “Eksik etek demişler bana, akşamın körü ne işim varmış oralarda, kız kısmı içinden gülermiş, bacaklarını örtermiş” sözleriyle başlayan uzun havada Dina’nın kadınları bolca kahkaha atıyor ve toplumsal cinsiyetçi kalıplaşmış cümlelerle dalga geçiyor. 

 “Taciz tecavüz hakmış bana aman, sebebi de tutkulu aşkmış hey hey” sözleriyle devam eden şarkı, kadınları öldüren, şiddet uygulayan erkeklerin ve sistemin “hafifletici nedenlerini” tanımadıklarını ve susmadıklarını haykırırken, kadına karışan, hoyratça dokunabileceğini sanan bütün ellere çekil diyor.

Çok sesli, farklı dilli, benzer hisli…

Farklı kültürleri müzikle yorumlamak, dil, din, ırk, cinsiyet farkı üzerinden ayrıştırılan ve öteki olarak adlandırılanlar arasındaki sınırları müzikle kaldırmak, kadına şiddete, kadın cinayetlerine karşı “Kadın’la Barış” mesajıyla çok sesli, çok renkli, farklı dillerden şarkılar söyleyen Dina Etnik Ensemble, adını mitolojide yetmiş dilde konuşmayı öğreten melek olarak geçen Dina‘dan alıyor. Konserlerinde Türkçe, Rumca, Zazaca, Gürcüce, Ladino dilinde şarkılar söyleyen, Kazım Koyuncu’ya selam göndermeden geçmeyen, bazen davulu alıp halay çektiren Dina Etnik Ensemble, dünyanın farklı yerlerinde farklı zamanlarda benzer hikayeleri, özlemleri, acıları, aşkları, sevinci, kederi, şiddeti, ayrımcılığı yaşayan kadınların sesini kulaktan kulağa taşıyor. Feministlerin “Kadın kadındır, çiçek babandır” sloganı da her konsere coşku katıyor.

Dina Almanya yolunda

Dina Etnik Ensemble’ın müziği bir yılda Çanakkale sokaklarından Kaz Dağları’na, Bozcaada’dan Bursa’ya, İstanbul’a ulaşarak Almanya’ya kadar vardı. Grup, Göçmen Kadınlar Birliği‘nin davetlisi olarak 6 Mart Pazar günü Almanya‘da sahneye çıkacak. “Erkekler kadınları öldürmese, taciz, tecavüz etmese, sokakta evde, gece gündüz özgür olsak, erkek kafalarınızı da ellerinizi de hayatımızdan çekseniz, “kadınlar” dünyayı çiçek bahçesine çevirir, işte o zaman hayat güzel olur!” diyen Dina,  8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Gününde yine doğduğu sokaklarda, enstrümanlarıyla, kadınlarla omuz omuza,  “bağıra çağıra” müzik yapacak, hayatın güzel olması umuduyla…

ÇIK SOKAKLARA
Ne çiçeğim ne de ‘bağyan’
Kadınım ben ayan beyan
Tutkun aşkın sende kalsın
Çek elini hayatımdan

Ne giymişim ne sürmüşüm
Nasıl gülmüşüm karışma sana ne
Gece de benim sokak da benim
Oturmayacağım evde işte

Var mı laf eden bütün bunlara
Bedenim bana namusum bana
Takma kafanı bulaşıklara
Al sazı eline çık sokaklara
Çık sokaklara bağıra çağıra
Bağıra çağıra

Eksik etek demişler bana
Akşamın körü ne işim varmış oralarda
Kız kısmı içinden gülermiş, bacaklarını örtermiş aman,
taciz tecavüz hakmış bana aman
sebebi de tutkulu aşkmış hey hey
al aşkını çal başına
böreğini de pişir erkek başına

Dina Etnik Ensemble

 

 

 

Kaz Dağları’ndan Cerattepe’ye zeybek ve horonla selam

Artvin Cerattepe’de bakır madeni çıkarmak isteyen Cengiz Holding’e karşı günlerdir direnen Artvin halkına, Kaz Dağları direnişçileri horonlu zeybekli selam gönderdi. Çanakkale Cumhuriyet Meydanı’nda toplanan yaklaşık 200 kişi, tulum ve kemençeyle horon, klarnet ve davulla zeybek oynayarak, ‘Cengiz’e Dur’ dedi.

İda Dayanışma Derneği’nin öncülüğünde bir araya gelerek Cerattepe direnişine destek vermek için geçtiğimiz günlerde Artvin’e giden Bozcaada Forum, Etili Çan Dayanışması, mahalle meclisleri, çeşitli meslek odaları ve sivil toplum kuruluşlarından oluşan 27 kişilik grup, oradaki deneyim ve izlenimlerini Çanakkale halkı ile paylaşmak için “Zeybek – Horon Kardeşliği” etkinliği düzenledi.

Çanakkale Karabiga’da termik santral, Artvin Cerattepe’de maden ile doğayı ve yaşam alanlarını tehdit eden Cengiz Holding’e karşı direnen iki bölge arasında kurulan dayanışmayı büyütürken, Cerattepe’nin mücadele ruhu Çanakkale’ye, Kaz Dağları’na ulaşıp moral verdi.  Üzerinde “Diren Cerattepe, Kaz Dağı seninle”, Diren Artvin, Çanakkale Seninle” yazılı pankartlarla dayanışmanın süreceği mesajı verildi.

Meydanda tulum ve klarnet art arda çaldı, önce horon ardından zeybek oynandı. Artvin direnişinde ortaya çıkan
“Cerattepe düşerse Kazdağı düşer” , “Cengiz’e dur de” sloganları bir kez  daha atıldı.

Zeybek Horon Kardeşliği etkinliğinde Artvin’e telefon bağlantısı da yapıldı. Cerattepe direnişinin simge isimlerinden Yeşil Artvin Derneği Başkanı Nur Neşe Karahan, Çanakkale’nin horonlu zeybekli selamına, “Artvin’deki bütün canlılar adına destekleriniz için teşekkür ediyoruz. Yüreğimiz bir, mücadelemiz bir. Hep birlikte mücadele edersek kazanmama şansımız yok.” sözleriyle karşılık verdi. Nur Neşe Karahan, “20 seneden fazladır Artvin’de bütün canlılar adına yaşamı savunuyoruz. Cerattepe bölgesi bir dünya mirası, gelecek kuşaklara bırakılması gereken olağanüstü bir doğa. Bu maden sadece Artvin’in değil, hepimizin sorunu. Sonuna kadar mücadele etmeye devam edeceğiz ve inanıyorum ki kazanacağız. Başka Artvin yok, başka Kaz Dağları yok.” dedi.

Telefonla Çanakkale halkına sesini duyuran bir başka Cerattepe direnişçisi Güllü Tekin’in, “Artvin bizimdir, bizim kalacak. Davamızda haklıyız. Mücadelemize sonuna kadar devam edeceğiz.” sözleri büyük alkış aldı.

İda Dayanışma Derneği Başkanı İlhan Pirinçciler, “Artvin’in kadın, erkek, siyasi parti, yaş, meslek ayrımı gözetmeyen birleşik mücadelesini, samimiyetini, zerafetini ve direniş ruhunu Çanakkale’ye taşımak istedik. Cengiz Holding sadece Artvin’de değil, Karabiga’da da doğa talanı yapıyor. Karabiga’nın doğa harikası kıyılarında, halkın direnişine rağmen yasadışı termik santral inşa ediyor. Artvinliler  Cerattepe’de Cengiz Holding’e nasıl dur diyorsa, biz de Karabiga’da, Ağı Dağı’nda, Kaz Dağları’ndan dur diyoruz Cengiz ve Cengiz gibi şirketlere.” dedi. Yaklaşık iki saat süren etkinlik, tulumun ses verdiği horonla sona erdi.

 

 

Sürdürülebilir Yaşam Film Festivali Çanakkale’de: Hem renk hem de dans…

Bazı hikâyelerin hayata bakış açısını kökten değiştirebileceği ve bazı filmlerin izleyici önünde yeni pencereler açacağı anlayışıyla sekiz yıldır yaşama, insana, doğaya dokunan, bir şeyleri değiştirme arzusuna coşku katan filmleri perdeye taşıyan Sürdürülebilir Yaşam Film Festivali (SYFF), bu yıl eş zamanlı gerçekleştiği 20 farklı şehirden, farklı etkinlikler ve etkilerle geçti. Sürdürülebilir Yaşam Kolektifinin “Siz de yapabilirsiniz” çağrısına kulak veren yerel ekiplerin işbirliği ile, iklim değişikliği, tarım, enerji, su, ulaşım, tüketim konularında, aynı gökyüzü altında başka coğrafyalarda karşılaşılan birbirine aşina sorunların nedenlerini sorgulayan 30 belgesel ve kısa film gösterildi. Programda yer alan filmlerden biri, festivalin 20-22 Kasım tarihleri arasında gerçekleşen Çanakkale ayağına ilham verdi, yaşları 30 ile 75 arasında değişen on kadın, hayatlarında ilk defa sahneye çıktı, dans etti.

Dansın gücü adına!

Bir süre önce Çanakkale’ye yerleşen dansçı Esra Yurttut, ödüllü yönetmen Peter Goldsmid’in dansın dil, ırk ve yaş bariyerlerini aşarak iki sokak çocuğunun hayatını nasıl dönüştürdüğünün hikayesini anlattığı “Sokaktan Çıkış Dansta / Dance Up From The Street” adlı belgeselinden çok etkilendi ve film üzerine festival izleyicileriyle dansın dönüştürücü gücünü konuşmak yerine bunu deneyimlemelerini istedi. Yolu, Esenler Sosyal Yaşam Evi’nden kadınlarla kesişti. Esra Yurttut, SYFF Çanakkale sahnesinde onlarla birlikte gerçekleştirmek istediği hayalini anlatınca kimi daha önce hiç dans etmediğini öne sürdü, çekindi, kimi hareket olur, değişiklik iyi gelir dedi ve böylece dansın daveti 10 kadının gönlünü çeldi.

O zaman renk ve dans…

Sadece iki prova alarak “tanışma oyunu” gösterisini hazırlayan kadınların üçüncü kez buluştukları yer sahnedeydi. Sokaktan Çıkış Dansta filmini birlikte izledikten sonra sahneye çıkıp dans eden kadınların mutluluğu ve enerjisi izleyicilere de geçti. Daha önce hiç sahneye çıkmamış, dans etmemiş kadınların dansın dönüştürücü gücünü deneyimledikleri beş dakika süren gösterinin üzerine yapılan söyleşide, dansla sağlanan ruh, beden, zihin bütünlüğü, denge, duygular, özgüven, dansla aramıza koyduğumuz engeller, önyargılar ve bunları aşmanın mümkün olduğu konuşuldu.

“Herkesin bir dansı var.”

Böyle bir deneyimi ve hikayeyi paylaşmaktan bir hayli memnun olan dansçı Esra Yurttut, “İzlediğimiz filmde, tutunacak bir şeyi olmayan insanların sadece dans ettikleri, hareket halinde oldukları için mutlu olduklarını görmek çok düşündürücü ve ilham vericiydi. Farklı hayatlardan, farklı kişiliklerde yaşları 30 ile 75 arasında değişen 10 kadınla dans ettik. Ben yönlendiriciydim ama hepimiz birbirimize bir şey öğrettik. İletişimimizi dans üzerinden kurduk. Hiç konuşmadan sadece hareketlerle anlaşabileceğimiz, birbirimize izin verdiğimiz ve saygıyla izlediğimiz bir dil oluşturduk. Bu dans, hepimizin dansıydı. Kadınların dans edebiliyorum, benim bir gösterim var özgüvenini ve aramızda doğan  sevgiyi izleyen herkes hissetti.” dedi.

Esra Yurttut, ritm duygusunun kalp ritmiyle birlikte başladığını, çocukken dans ettiğimizi ama zamanla araya engeller girdiğini, dansı hatırladığımız an dönüştürücü gücünün hayata, doğaya ve kendimize olan bakışımızı değiştireceğini anlatarak, “Ama ben dans edemem ki” diyecek olanlara yanıt verdi: “Herkes dans edebilir. Yüksek bir beklenti içine girmeyip kendinle uyumlu olunca, kendini kabul edince ortaya bir dans çıkıyor. Duygular dengeleniyor, şifası da burada başlıyor. Kendimizi bedenimizle ifade etme niyeti, ben dans edemem engelini ortadan kaldırıyor, önyargıları yıkıyor. Kendini tanımak, sınırlarını bilmek, kendi bedeninle merakla ilişkiye geçmek… Kollarım gerçekten nerede, hareket alanım ne kadar? Üzgünken ya da  mutluyken bedenim nasıl bir pozisyonda? Bilinçli olarak bunlarla oynarsam duygularım da değişir mi? Bütüne farklı şekillerde bakmak, bedene araştırmacı olarak yaklaşmak… İşte bunlar hep dans.”

Çanakkale SYFF’de kentten kırsala değişim ve mücadele

Erkan Yavuz Deneysel Sanat Atölyesi’nde PAN Görsel Kültür Derneği, ÇOMÜ Sinema ve Medya Topluluğu ile ÇOMÜFOT tarafından gerçekleştirilen festivalde, kentten ayrılıp kırsala yerleşenler ile kırsalda alışageldikleri yaşamları termik santrale karşı mücadele ederken değişenlerin hikayeleri de anlatıldı. 11 kömürlü termik santralin planlandığı Çanakkale’de termik santral inşaatının devam ettiği Karabiga’da yaşayan 65 yaşındaki Asiye Öge, Karabiga Temiz Doğa Derneği adına katıldığı söyleşide yaşadıklarını anlattı: “Karabiga’da termik santral olmasın diye ne yürüyüşler yaptık. ÇED toplantısında kapıların önüne oturduk, yetkilileri içeri sokmadık ama imzalandı dediler. Davalar açtık, kazandık ama inşaat devam ediyor. Termik santral kurdukları yerde Parion Antik Kenti var, Akdeniz fokları, caretta carettalar var. Hadi insanları düşünmüyorlar, onları da mı düşünmüyorlar?”

“O termik santraller çalışmaya başlarsa, yaşanmaz Biga’da”

“Çanakkale’nin en verimli toprakları Biga Ovası, siz bunu yok ettikten sona her yer para olsa ne yazar? Bekirli ve Değirmencik’deki termik santrallerden bu yıl bütün meyvelerimiz, zeytin ağaçlarımız kurudu. Bahçemde organik tarım yapar ürettiğimi pazarda satarken bahçemin ortasından geçen yolu dere ıslahı yapıyoruz diyerek santrale yol yapmak için kazdılar. Zorla on dönümlük üzüm bağımı, zeytin ağaçlarımı kestiler. Kepçelerle tapulu bahçemden toprak alıp denizi doldurdular. Mahkemeyi kazandık ama bunlarla baş edemiyoruz. Termik santralleri istemiyoruz. Birleştiler,doğayı yok edecekler. Biz de sonuna kadar mücadeleye devam edeceğiz.” diyen Asiye Öge, doğayı ve yaşamı savunan herkesi termik santrallere karşı birlikte direnmeye çağırdı.

Filmlerden hikayelere kelebek etkisi

Sürdürülebilir Yaşam Film Festivalinin Çanakkale ile ikinci buluşmasını Yeşil Gazete için değerlendiren organizasyon ekibinden Tuğba Gürbüz, Asiye Öge’nin hukuk mücadelesini anlatmasının çok değerli olduğunu belirterek, “Veriler üzerinden yaşananları çok algılayamıyoruz. Acıyı ve oradaki hukuksuzluğu anlamamız için insanlar üzerindeki değişimi, etkiyi görmemiz gerekiyor. Asiye Teyze’nin hikayesi hepimizi çok etkiledi. Eminim ki bu hikayeyi bilen insanlar bu mücadeleye dahil olacaklar.”dedi. Üniversite öğrencilerinin festivale kolaylaştırıcı ve izleyici olarak katılmalarının, şimdiye dek hiç dans etmeyen kadınların sahnedeki performansı kadar festivale renk kattığını söyleyen Tuğba Gürbüz, başka bir dünyanın mümkün olduğuna inanarak hayatlarını toprakla, doğayla bağ kurarak değiştirmek üzere yola koyulanların hikayeleriyle Kaz Dağları’ndan Karabiga’ya altın madeni ve termik santral mücadelesi hikayelerinin buluşmasının herkese ilham ve güç verdiğini ekledi.

“Birbirimize ihtiyacımız var.”

Organizasyon ekibinden Emine Sürücü ise festivalin açılışında kurulan yerel üreticilerin ürünleriyle donatılmış masanın festivalin özü ile bağdaştığını ve artık bir gelenek haline geldiğini söyleyerek SYFF’nin herkese iyi geldiğine dikkat çekti: “Çanakkale termik santral ve altın madenciliği bakımından çok dertli ve insanlar zaman zaman  umutsuzluğa kapılıyorlar. Sürdürülebilir Yaşam Kolektifinin festival için seçtiği filmler önce benzer sorunları anlatıyor, sonra da dünyadan farklı örnekler vererek insanlar bunların üstesinden nasıl gelmiş ve siz neler yapabilirsiniz noktasında umutlandırıyor. Ben de bir şey yapabilirim diyorsunuz. Festival sayesinde Kaz Dağları’nda farklı yerlerinde yaşayan, farklı ama özünde aynı sorunlarla uğraşan insanlar arasında bağ oluştu. Hikayelerini paylaştılar ve mücadeleye birlikte devam edecekler.” dedi.

Belki şehre bir film gelir!

Sürdürülebilir Yaşam Film Festivalinde şimdiye kadar gösterilen belgeseller, http://www.surdurulebiliryasam.tv/ adresi takip edilerek izlenilebilir. Önümüzdeki yıl  festival ekibinin “Siz de yapabilirsiniz” çağrısına kulak verir yerelde oluşturacağınız ekiple gönüllü iş birliğine girerseniz, sizin de şehrinize festival gelebilir.

( Bu yazı, 28.11.2015 tarihinde Yeşil Gazete ‘de yayınlanmıştır.)

Kaz Dağları Köylüleri El Ele, Geçit Yok Altın Madencilerine!

Altın madenine karşıyız dediler, bunu alkışlarla, sloganlarla, tenekelere vura vura herkese ilan ettiler. Doğduklarından beri yaşadıkları, eşsiz doğasıyla nefes aldıkları, suyuyla, toprağıyla tarım ve hayvancılık yaparak geçimlerini sağladıkları Kaz Dağları’nda altın cevheri çıkarmak isteyen Pumice Madencilik şirketine, altın madenine izin vermeyeceklerini gösterdiler.

Çanakkale’nin Ayvacık ilçesi Kısacık Köyünde “Altın Madeni Ocağı ve Kırma – Eleme Tesisi” projesi için 2013 yılından beri işletme ruhsatı olan Pumice Madencilik adlı şirket, büyük kısmı orman ve bir kısmı şahıs arazisi olan, Kısacık, Baharlar, Güzelköy, Akçin, Dağahmetçe ve Koşuburnu köylerini ve Akçin Göleti’ni de etkisine alan yaklaşık 920 dönümlük alanda altın cevheri çıkarmak için kolları sıvıyordu ki köylülere takıldı.

3 Kasım Salı günü Kısacık Köyünde yapılacağı duyurulan ÇED Halkın Katılımı Toplantısı, Kaz Dağları köylülerinin ve çevre il ve ilçelerden gelen çevrecilerin protestolarıyla yapılamadı.

ÇED başvuru dosyasında yazanlara göre şirket açık işletme tekniği ile Kaz Dağları’nın eteklerinde patlatma yaparak ve toprakta basamak halinde oyuklar açarak cevheri yerinden sökecek, 37 yıl boyunca toplam 56 milyon 284 bin ton cevher çıkarıp bunun sonucunda oluşacak aynı miktardaki ekonomik olmayan kayacı bölgede bırakacak, kırma eleme tesisinde kırdığı cevheri piyasaya satışa sunacaktı. Dosyada ne kadar ağaç kesileceğine ve ne kadar su kullanılacağına dair bir bilgi yer almazken, en yakını 380 metre mesafedeki yerleşim yerleri, patlatma sarsıntılarından bir gün köyü terk etmek zorunda kalmaktan, Akçin Göleti’nin kirlenmesinin tarım ve hayvancılığın sonu olmasından korkuyordu. Üstelik şirketin ileride daha önce başka köylerde yaşandığı gibi cevher zenginleştirme tesisi başvurusuyla kapasitesini arttırması ve altını orada işlemesi olasılığından Bergama Ovacık ve Uşak Kışladağ gibi olmaktan endişe duyuluyordu.

İşte toplantıya katılarak tüm bunları anlatmak, altın madeni istemediklerini, köylerini terk etmeyeceklerini şirket yetkililerine de duyurmak üzere toplantı saatinden önce çevre köylerden yola koyulanlar, Kısacık köyüne varmadan önce yol üzerinde buluştu.

Güzelköy, Koşuburnu, Dağahmetçe ve Akçin köylülerine Çanakkale ve Küçükkuyu’dan gelen çevrecilerin de katılmasıyla büyüyen grup, pankartlar, alkışlar ve sloganlar eşliğinde Kısacık’a girerek toplantı alanına kadar yürüdü.

Köylüler toplantıya alınmadı

Kahvehanenin önünde sloganlarla altın madeni şirketini ve madenden yana tavır takınan Kısacık muhtarını protesto eden köylüler ve çevreciler, ÇED toplantısına katılmak üzere içeriye girmek istedi. Jandarma buna izin vermeyince ve Kısacık köylülerinin bir kısmının önceden içeriye alındığı görünce kalabalık bu duruma tepki gösterdi.

Gerilimin yükseldiği dakikalarda toplantı salonuna girmek isteyen köylülerle içeride olan bazı Kısacıklılar arasında arbede çıktı. Koşuburnu köylülerinden ikisi hafif yaralandı. Kahvehanenin kapısının kilitlenmesi üzerine dışarıda kalan 300’e yakın kişi sık sık içeri girerek toplantıya katılmak istediğini tekrarladı.

“Madenci şirket, Kazdağını terket”, “Havama, suyuma, toprağıma dokunma”, “Altın medeni istemiyoruz.” “Kapıyı açın.” sloganlarıyla, alkışlarla  köy meydanını inleten köylüler, kapıdan ayrılmadı. Bu esnada jandarmanın kahvehanenin arka penceresinden sunum yapacak yetkilileri ve bilgisayarlarını alması büyük tepki topladı.

Altın madenine  karşı, kadın dayanışması

Altın madencilerini protesto eden, çoğunluğunu kadınların oluşturduğu köylüler, kendilerinden habersiz toplantı başlamasın ve itirazlarına rağmen yapıldı denilerek imza altına alınmasın diye gözünü kapısı kilitli kahvehanenin penceresinden ayırmadı. Toplantıya torunuyla gelen 58 yaşındaki Senem Ürer,”Ben doğayla iç içe yaşamaya alışmışım, 3 yaşındaki masum çocuğun yaşamasını istiyorum. Havamız çok güzel, neden altın madeni hayatımızı zehirlesin, sadece kendim için, tüm memleket için söylüyorum, altın madenine hayır!” dedi.

Koşuburnu köyünden gelen 22 yaşındaki Ferdi Kızgın, “İş vaadiyle kandırıyorlar. Toprağımız, sağlığımız gittikten sonra ne yapalım madendeki işi? Ben çiftçilik yapıyorum, domates yetiştiriyorum ve hep devam etmek istiyorum. Karşıyız.” dedi.

Kahvehanenin önünde bekleyen kalabalık adına, tek bir kişinin dahi dışarıda kalmaması koşuluyla herkesin toplantıya katılmak istediği, köylülerin altın madeni istemediği, ÇED toplantısına isteyen herkesin katılabileceği ve dışarıda bekleyen köylülere rağmen içeride bekletilen köylülerle yapılacak toplantın geçersiz olacağı açıklaması yapıldı.

Sloganlarını, teneke çalmayı ve protesto ve alkışlarını devam ettiren köylüler kapının önüne etten duvar örerek Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğü yetkililerini içeri sokmama kararı aldı. Kadın, erkek, genç, çocuk, yaşlı altın madenine karşı çıkan ve toplantıya katılarak itirazlarını yetkililere de iletmek isteyen, bu gerçekleşmediği için heyecanla protestoya devam eden köylülere sonunda bekledikleri haber geldi. ÇED toplantısı iptal edildi.Kararı alkışlarla karşılayan grup toplantı tutanağı imzalanana ve kendilerine okunana dek kahvehanenin önünü terk etmedi.

“Köylünün fendi, madenciyi yendi!”

İda Dayanışma Derneği ve Çanakkale İl Genel Meclisi Üyesi Hicri Nalbant, toplantı tutanağının “Toplantı yerinin çok kalabalık olduğu görülmüş olup, tepkilerle karşılaşılmış ve bilgilendirilmek istemediklerini belirtmişlerdir. Bu nedenle bilgilendirme yapılmamıştır.” ifadesiyle imza altına alındığını açıklayınca rahat bir nefes alan köylüler, dayanışmayla ve direnişle elde ettikleri zaferi alkışlarla kutladı.

 Zafer pozu verilirken, bu kez “Köylünün fendi, madenciyi yendi.” Kadının fendi, madenciyi yendi” sloganları atıldı. Kaz Dağları bir kez daha altın madeni tehdidine karşı kadınların en önde olduğu bir savunmayla el ele vererek toplantıyı iptal ettirmeyi başardı. Kaz Dağları Doğal ve Kültürel Varlıkları Koruma Derneği ile İda Dayanışma Derneği, nöbete devam edeceklerini ve köylülere rağmen ÇED olumlu kararı almaları halinde köylülerle omuz omuza ve hukuk yoluyla mücadeleye devam mesajı verdi. Kaz Dağları köylüleri, altın madencilerine dünya değeri dağlarını, sularını, temiz havalarını, yaşam haklarını vermeyeceklerini, kadın dayanışmasıyla el ele vererek gösterdi.

Yeşil Gazete, https://yesilgazete.org/blog/2015/11/04/kaz-daglari-koyluleri-el-ele-gecit-yok-altin-madencilerine/

Kaz Dağları Köylerinden Tek Ses: “Altın Madenine Karşıyız!”

Kaz Dağları direniyor, köylülerin şimdiye dek geçit vermediği altın madencileri denemekten vazgeçmiyor.  Çanakkale’nin Ayvacık ilçesinde, “Altın Madeni Ocağı ve Kırma – Eleme Tesisi” projesi için 2013 yılında işletme ruhsatı alan Pumice Madencilik adlı şirket, Kaz Dağları’nın eteklerinde patlatma yöntemiyle yılda 750 bin ton cevher çıkarmak istiyor. Şirket, büyük kısmı orman ve bir kısmı şahıs arazisi olarak gözüken  12 bin dönüm ruhsat sahasının  Kısacık, Baharlar, Güzelköy, Akçin, Dağahmetçe, Koşuburnu köylerini etkisine alan yaklaşık 920 dönümlük kısmında cevher çıkarmayı, bunun etrafında kırılmış cevher stok alanı, sosyal tesis, bitkisel toprak ve  ekonomik olmayan kayaç depo alanı, kırma – eleme tesis alanı kurmayı planlıyor.

Projenin Çevresel Etki Değerlendirmesi (ÇED) Başvuru Dosyasında cevherin açık işletme tekniği ile patlatarak ve toprakta basamaklar oluşturarak yerinden söküleceği ve kırma eleme tesisinde kırıldıktan sonra piyasaya satışa sunulacağı belirtiliyor ancak cevherin hangi yollarla nereye taşınacağına ve nasıl işleneceğine dair bir bilgi yok.

 Tarım ve hayvancılığa büyük darbe

3 Kasım Salı günü saat 14.00’de, Çanakkale’nin Ayvacık ilçesine bağlı Kısacık köyünde Halkın Katılımı Toplantısı yapılacak.  Projenin ÇED başvuru dosyasında, ‘planlanan tesislerin çevresine ve etki alanına olumsuz bir etkisinin olmayacağı düşünülmektedir’ diye bir ifade yer alsa da, köy halkı onlarla aynı fikirde değil. 37 yıl olarak öngörülen işletme ömrü boyunca 56 milyon 284 bin ton cevher çıkarılıp satılacak ve aynı miktarda oluşan ekonomik olmayan kayaç, Kaz Dağları’nda kalacak. Altın madencileri, cevher çıkarmak için önce ağaçları kesecek, sonra nebati toprağı sıyıracak, daha sonra da kayaçları patlatacak.

Kaz Dağları toz duman!

Her patlama, en yakını 140 metre mesafedeki Kısacık köyündeki evlerde ve çevre köylerde şiddetli sarsıntılar halinde hissedilecek. Binlerce tür canlıya yaşam alanı olan, su taşıyan, oksijen sağlayan Kaz Dağları’nın sonu olacak Kısacık Altın Madeni için kaç ağaç kesecekleri ve ne kadar su kullanacakları ÇED başvuru dosyasında yazmıyor.  Köyünü, toprağını, hayvanlarını, Kaz Dağları’nı terk etmek istemeyen ve Kaz Dağları olmazsa yaşayamam diyen köylüler, altın madenine karşı çıkıyor.

Kaz Dağı Doğal ve Kültürel Varlıkları Koruma Derneği, bir hafta boyunca Kısacık Altın Madeni projesinin doğrudan etki alanı içine giren köyleri ziyaret etti. Altın madenciliği ve Kaz Dağları’nda başlaması halinde sadece civardaki köyleri değil tüm bölgeyi bekleyen tehditler hakkında bilgilendirdi. Köylülerin büyük ilgi gösterdiği buluşmalar ortak tepkiyle sona erdi:

Kaz Dağları’nda Altın Madeni İstemiyoruz!  

Proje sahasına 3 buçuk kilometre uzaklığındaki 700 yıllık Akçin Köyü, Kısacık Altın Madeninden en çok etkilenecek köyler arasında. Akçin Göleti burada ve sulama amaçlı kullanılan göletin kirlenmesi durumunda, geçim kaynağı olan tarım ve hayvancılık bitecek. Akçin Köyü muhtarı Cafer Çetin, cevher çıkarılırken oluşacak atığın dere vasıtasıyla köylerine ve gölete geleceğini, göletin kirlenmesinin sulama yapılan alanların da kirlenmesi demek olduğunu, köylerinden asla vazgeçmeyeceklerini ve hep birlikte direneceklerini söyledi.

“El birlik olursak madenciler gider”

Geçimini tarımdan sağlayan Serkan Kül,  “Bize altın madeninden değil, malımızdan, canımızdan, çocuğumuzdan, birbirimizden fayda var. Eğer maden olursa gölet gidecek, hayatımız bitecek. Altın madenine hepimiz karşıyız. Koşuburnu, Misvak köylerinin domatesi İstanbul’a kadar nam salmış, şimdi ortadan mı kalkacak?” diye sorarken, doğduğundan beri köyde yaşayan 81 yaşındaki Recep Akça, “Kuzularımız, oğlaklarımız ölmesin, Kaz Dağları bitmesin. Madencileri istemiyoruz, gitsinler. Davul zurna çalacağız arkalarından toplantıda. Görsünler Akçinlileri” diyor. 65 yaşındaki İbrahim Yıldız, “Salı günü hepimiz Kısacıktayız. Yalnız kaşnak ötmez, el birlik olursa öter, sonra hepsi yok olur, gider.” derken ellerini çırparak ses çıkarıyor.

ÇED toplantısının yapılacağı Kısacık köyü halkının evinin kapısına kadar dayanmış sondaj delikleri. Köylüler, doğup büyüdükleri toprakları bir gün terk etmek zorunda kalmaktan endişeli. Sarsıntıdan, tozdan duramayacaklarını biliyorlar ve Bergama Ovacık, Uşak Kışladağ gibi olmak istemiyorlar. Yırca’da, Kaz Dağları’nın diğer yamacında, Karadeniz yaylalarında direnen kadınların mücadelesinden güç alan Kısacık kadınları, bu projeyi de kadın dayanışmasının durdurabileceğine inanıyorlar.

Anılar Bırakılır mı?

Altın madencilerinin patlatarak, Kaz Dağları’nı basamak basamak oyarak cevher çıkarmak istediği alandaki köylerden biri de Güzelköy. Altın madenine karşı bilgilendirme toplantısında Kazdağı Doğal ve Kültürel Varlıkları Koruma Derneği Başkanı Süheyla Doğan’ın sunumunu ilgiyle dinleyen köylüler, ÇED toplantısına hep birlikte katılıp Kısacık’a güç vermeye ve altın madencilerine dur demeye hazırlanıyorlar. ÇED toplantısı için oldukça heyecanlı olan Güzelköy kadınlarıyla ayrıca yapılan buluşmada söz alan 71 yaşındaki Bağdat Kır, “Köyümüz bize yeter, biz burada doğduk büyüdük. Kazdağı’nın havası olmadan yaşayamayız. Altın madencilerine gelmeyin diyeceğiz.” derken, “Bizi nereye yollayacaklar, nereye gideceğiz?” diye soran Ünzile Şen, “Biz katlarda yaşayamayız, yerde yaşarız. Tarlamız, hayvanlarımız, Kazdağımız olmadan yapamayız. Perdenin arkasından bakamayız” dedi. Fatma Kurtaran, “Herkesin bir anısı var, anılar bırakılır mı? Hiçbir yere gitmem.” derken söze Fatma Kaygın girdi: “Bizim köydeki bütün herkes madene karşı. En büyük zenginlik sağlık ve huzur. Sağlık olmayınca ne yapalım parayı, bize verecekleri katı?”

“Kadının fendi, madenciyi yenecek”

Toplantıya çocuklarıyla katılan Emine İpkin, “Çocuklarım köyde koşuyor, oynuyor, özgür büyüyor. Meyve topluyoruz, bugün mantar toplamaya götürdüm onları öğrensinler diye, buraya maden gelirse nereden öğrenecekler doğayla yaşamayı? Köyümüz gibisi var mı, adı bile Güzelköy.” 59 yaşındaki Senem Ürer, üç yaşındaki torunu Bade için de savunuyor Kaz Dağlarını: “Maden istemiyorum, hastanelere gitmek istemiyorum. Dağımızın doğasıyla, tertemiz oksijeniyle yaşamak istiyorum. Bizi zehirleyip gidecekler, kazandıkları paraları gezip yiyecekler, bizim de hayatımızı bitirecekler. Masumumun yaşamasını istiyorum, yaşamak istiyoruz. Kadının fendi, madenciyi yenecek.”

2 bin imza toplandı

Pumice Madencilik şirketinin hazırladığı ÇED Başvuru Dosyasını incelediklerini, büyük eksikler ve hatalar tespit ettiklerini belirten Kazdağı Doğal ve Kültürel Varlıkları Koruma Derneği Başkanı Süheyla Doğan, Çevre ve Şehircilik Bakanlığına, Çanakkale Valiliğine ve Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğüne itiraz dilekçesi verdiklerini, ayrıca Küçükkuyu ve Altınoluk pazarlarında Kısacık Altın Madenine karşı 2 bin imza topladıklarını söyledi.

Kısacık, Güzelköy, Dağahmetçe, Akçin’de yapılan köy toplantılarının çok başarılı geçtiğini, Koşuburnu ve Baharlar köylerine de gideceklerini ifade eden Süheyla Doğan,  Kaz Dağları köylülerinin altın madenine karşı olduklarını ve bunu ÇED toplantısında  hep birlikte dile getireceklerini söyledi. Süheyla Doğan,”Yalınkaya Holding’le bağlantısı olduğunu öğrendiğimiz Pumice Madencilik Şirketi’nin yönetim kurulu üyesine, daha önce yönetim kurulu üyesi olduğu başka bir şirkette muhasebe kayıtlarında hile yapmaktan Sermaye Piyasası Kurulu tarafından para cezası verildiği ve savcılığa hakkında suç duyurusunda bulunulduğu bilgisi alınmıştır. Bu nedenle ruhsat sahibi firma bizim açımızdan şaibeli bir firmadır. İnternette bir web sitesi dahi bulunmayan bu şirketin nasıl olup da maden işletme ruhsatı alabildiğini de anlayabilmiş değiliz.” dedi.

İda Dayanışma Derneği adına konuşan Hicri Nalbant, Lapseki’nin Şahinli, Çan’ın Karadağ ve Dondurma köylerinde, Ağı Dağı’nda ve Kaz Dağları’nda daha önce altın madencilerinin durdurulduğunu, açtıkları davalara ÇED iptal kararları aldıklarını, Kısacık Altın Madeni projesi ÇED başvuru dosyasında, çıkarılacak cevheri satacaklarını belirtmelerinin, ileride altını bölgede ayrıştırmak için cevher zenginleştirme tesisi kurma başvurusunda bulunmayacakları anlamına gelmediğini, benzer durumlarla karşılaştıklarını, hem hukuksal mücadeleye hem de köylülerle birlikte Kaz Dağları’nda doğa talanına izin vermeyeceklerini söyledi.

ÇED toplantısında omuz omuza

Daha önce Bayramiç’in Muratlar ve Kurşunlu köylerinde altın madencilerine direnen ve hem Çanakkale’deki çevre aktivistlerinin açtıkları davalarla hem de yerel mücadeleyle şirketlerin faaliyete geçmelerini engelleyen Kaz Dağları köylüleri, 3 Kasım Salı günü yapılacak ÇED toplantısına katılmanın ve dayanışmanın önemini biliyor, heyecanla bir kez daha altın madenine hayır demeye hazırlanıyor. Kaz Dağı Doğal Kültürel Varlıkları Koruma Derneği,  İda Dayanışma Derneği, Çanakkale Barosu, Çanakkale Çevre Platformu, Çanakkale Kent Konseyi Çevre Meclisi, Güney Marmara Çevre Derneği, Ayvalık Tabiat Platformu, Edremit Körfezi ve Küçükkuyu halkının da köylülere destek için bulunacağı toplantıda, Kaz Dağları’nın altından daha değerli olduğu bir kez daha haykırılacak.

https://yesilgazete.org/blog/2015/11/02/kaz-daglari-koylerinden-tek-ses-altin-madenine-karsiyiz/

Bu tezgahta hünnap çekirdeği geçer

Dünyanın güneşin etrafındaki seyrinin peşinde, güneş ışınlarının oğlak ve yengeç dönencelerine düşme açılarından zuhur eden mevsim değişikliklerinin takvimde denk geldiği tarihlerde zamanın ritmini tutmak isteyen bir grup dünyalı, gündönümlerini “Takas Şenliği” ile kutluyor. Çanakkale’de son iki yıldır 23 Eylül, 21 Aralık, 21 Mart ve 21 Haziran tarihlerinde, sosyal medya üzerinde kararlaştırılan bir sokağın köşesinde takas tezgahları kuruluyor.

İndirim kampanyalarının baştan çıkaran vaatlerine kapılıp ihtiyacım var mı diye düşünmeden alınmış, bir gün nasıl olsa giyerim temennisiyle saklanmış ama dolabın bir kenarında unutulup kalmış türlü çeşit kıyafetler, ayakkabılar, takılar, kitaplar, içinde kadim bilgiler de saklayan tohumlar, hatırası üzerinde eşyalar birbirine karışıyor. Seç, beğen, al!
Bu tezgahta para değil, hünnap meyvesinin çekirdekleri geçiyor.

Gündönümlerinin takas ile şenlenmeye evrilme sürecinin başından beri içinde olan Emine Sürücü, “Tüketimlerimizi gözden geçirdik ve ne kadar çok tükettiğimizi gördük. Evimizde çok fazla kıyafetimiz, kullanmadığımız eşyamız varken hala almaya devam ediyoruz. Oysa birbirimizde işimize yarayacak öyle çok şey var ki. Biz de takas yapmaya, eşyalarımızı kullanılabilir ve faydalı hale getirmeye karar verdik. 2013 Aralık ayında ilk takasımızı yaptık, para birimi olarak da hünnap çekirdekleri kullandık. 1’den 5’e kadar değer biçtik. Her gündönümünde takaslaşmaya devam ediyoruz. Yakın arkadaşlarımın dolabında öylece duran ama benim işime yarayabilecek şeyler takasta ortaya çıktı. Ben onları kullanmaya başladım, onlar da benden aldılar. Utanma denen şey aradan kalktı.” diye bir yandan anlatırken bir yandan tezgahtakilere göz attı.

Geçtiğimiz 23 Eylül ekinoksuna binaen kurulan takas tezgahına rengarenk şallarıyla dahil olan Ilgın Aloha, “Gündönümünde  takas yapmak benim için almak ve vermek dengesini bulduğum, bunun için heyecanlandığım bir zamanı kovalamak, kolaylıkla paylaşmak demek. Elden çıkarmayı, bundan korkmamayı öğrenmek… Kime verdiğimin ve kimden almadığımın önemli olmadığı bir dünya güzel.” diye tarif ettiği şenliklerde dolabının çehresini epey değiştirenlerden.

Sadece kıyafetlerin, fazla eşyaların değil fikirlerin de takas edildiği gündönümü şenlikleri sohbetlerle, tezgahtan edinilen yeni eşyanın eski hikayesiyle, “Bunun bir beden küçüğü var mı?” esprileriyle gün boyu sürüyor.  Mevsim yazdan sonbahara, kıştan ilkbahara döndükçe takas tezgahının da vitrini değişiyor. Kışlık kıyafetlerin hava sıcaklığıyla ters orantılı yükselen cep yakıcı etiketlerinin aksine pek şekilli “hünnap” yazı karakterlerinin karşıladığı, görenin karıştırmaktan kendini alıkoyamadığı tezgahlarda en fazla beş hünnap çekirdeğine  montlar, bol cepli spor pantolonlar, kışın soğuğuna zırh vazifesinde kalın kazaklar bulmak mümkün.

Takas  tezgahının başında çocuklar gibi şen eline geçirdiği yeni kıyafetlerini deneyen Yağmur Şahin, takasa gönüllü insanlarla bir arada olmaktan ve her gündönümünde daha da kalabalıklaşarak buluşmaktan duyduğu mutluluğu gizlemiyor. Başka bir alışverişin mümkün olduğuna ve yeni bir şeye sahip olmak için para vererek satın almaya değil onu hikayesiyle birlikte aramaya hatta sahip olmak kalıbını da aşarak eşyayı kullandıktan sonra bir başka şenlikte tekrar tezgaha koyup o döngünün devam etmesinin gizemine inananlar gündönümlerini iple çekiyor. Aslı Özkan, “Çocukluğumdan beri ikinci el giyinmeyi seviyorum. Bir anlamı, hatırası oluyor ikinci el kıyafetin. Gidip mağazadan reyondan kıyafet almaktansa arkadaşımın ya da hiç tanımadığım birinin kıyafetini giymeyi tercih ederim.” diyor.

Gündönümü yaklaştıkça takas şenliğinin de ayak seslerinin duyulmasının hem  heyecan uyandırdığını hem de artık ellerindeki eşyaları o vakte kadar takas için sakladıklarını anlatan İdil Ateşli için takas şenliğinin gündönümleriyle kesişmesinin temizlik, arınma, yenilenme ve tüketim kültürünü bir şekilde değiştirebilme gibi anlamları da var. Tezgaha “Amaç gerçekten kıyafetimizi değiş tokuş etmek mi, yoksa başka şeylerin mümkün olduğunu iletmek mi? sorusunu da bırakan İdil, “Fazla eşyaya ihtiyacımız olduğunu düşünmüyorum. Var olan şeyleri aramızda döndürerek ve bunu daha büyük çemberlere yayarak, sadece kendi içimizde kalmayıp bunu pazar gibi dışarıya açık yaparak mümkün olduğunca yaymaya çalışıyoruz.” diyerek şenliğin ilham veren ruhuna çağırdı.

Bir sonraki gündönümü 21 Aralıkta. Yılın en kısa gününü takasla uzatmak, yeni yıla girmeden üzerimize yük eşyaları değerlendirecek yeni ellerle buluşturmak, ihtiyacımız olana para yerine koyacağımız hünnap çekirdeği minvalinde bir aracıyla ulaşmak, yaşadığımız yerlerde takas tezgahları kurarak başka bir dünya inancındakilerle karşılaşmak, hayatı şenlik tadında yaşamak için gündönümü bahane.